Rusko over Brostep: “It’s Gone Too Far”

“It’s gone too far”, Seriously?
Vrij eufemistisch uitgedrukt naar mijn mening.

James Blake – Limit To Your Love

Ninja release: Andreya Triana (mount kimbie remix)

Voor diegenen onder jullie die geen ticket voor de birthday party van Ninja Tune in de AB hebben kunnen bemachtigen, heb ik hier iets wat het verdriet een beetje zou kunnen verzachten. A Town Called Obsolete, gezongen door Andreya Triana die zich onlangs aansloot bij Ninja Tune, en alsof dat nog niet genoeg is, heeft Mount Kimbie (labelgenoot van Joy Orbison, die andere Smoot dubstep producer) het geheel nog eens in een dubstep jasje gestoken. Denk je bij jezelf: Hmm die stem ken ik ergens van, dan ben je ongetwijfeld een flylo-fan, want het zijn haar vocalen die Tea Leaf Dancers bezingen.
Wees vooral snel want de track staat nog maar 4 dagen Gratis Online!

10 days off

De vooruit davert weer op zijn grondvesten. Al davert hij deze keer niet echt harder dan vorig jaar. Bij de programmatie zijn ze deze keer niet echt “vooruit” gegaan, maar zijn ze blijven hangen achter de hypes van vroeger. Het lijkt wel alsof ze een contract hebben met Dr. Lektroluv, Sound of stereo, Shameboy en een heleboel andere elektroartiesten die we toch al meer dan één keer de revue hebben zien passeren. Vaak worden ze dan nog eens als headliner gepresenteerd en niet als opvullende sfeerbrenger/sfeerbrengende opvuller. (Wat nog te begrijpen zou zijn aangezien iedereen zo nu en dan wel eens graag danst op een nummer dat hij kent…) Misschien is het ook helemaal niet de bedoeling van de organisatoren om een vernieuwende concertenreeks te organiseren, maar hebben ze een feestje voor ogen waar je volledig uit de bol kan gaan en je compleet lazarus kan hijsen. De beste soundtrack hiervoor is natuurlijk een compilatie van bekende elektrohitjes die je uit volle borst kan meezingen/meeheadbangen.
Als je toch 14 euro teveel hebt of je vrienden willen persé het Gentse uitgangsleven meemaken, overtuig hen dan om donderdag 22 te kiezen. Volgens mij de meest interessante lineup en volledig in het teken van de dubstep (Ook weer niet echt vernieuwend, maar goed) Naast grondlegger en headliner benga (wiens afro we ondertussen ook al een paar keer tegen 140 bpm heen en weer hebben zien zwaaien) zullen ook Joy Orbison en Mount Kimbie het genre vertegenwoordigen. Ze doen dit echter op een zeer subtiele en melodieuze manier. Dubstep zoals ik hem het best kan pruimen: Sfeervol doch dansbaar.
Voor een stad als Gent die toch heel wat te bieden heeft op muzikaal gebied hebben ze bij 10 days of volgens mij een kans gemist, maar laat dat je feestvreugde vooral niet bederven.
Check voor de lineup de Website, de lengte ervan in combinatie met mijn luiheid heeft ervoor gezorgd dat hij hier niet gepaste staat.

Event: Ninja Tune XX @ AB – 30/09/2010

Ninja Tune verjaart en dat moet gevierd worden. 20 jaar geleden was het, dat het duo dat reeds geïntroduceerd was in de elektronische muziekwereld onder de naam Coldcut, het oneens werd met hun toenmalig label. Bedank god dat hij ruzie heeft geschapen, want dankzij de breuk met dat label, startten ze hun eigen muzieklabel en doopten het: NINJA TUNE. Ninja Tune zou zich ontwikkelen tot één van de meest exclusieve en vernieuwende labels en kon in één adem genoemd worden met andere labels als Warp Records en LuckyMe. Gekenmerkt door hun jazz en hiphop invloeden, trok het een erg select publiek aan, dat in verschillende genres geïnteresseerd was, maar op zoek was naar iets nieuws en de eclectische stijl van ninja tune dus wel kon smaken. Ninja tune ontwikkelde zich niet zozeer tot een label dat goede artiesten in huis nam, maar tot een lanceerplatform voor alternatieve muziek, die niet echt volgens genre is in te delen. Denk maar aan Mr. Scruff, Jagga Jazzist en Daedelus, die allemaal hun wortels bij Ninja Tune hebben liggen. Ninja Tune ziet hun 20ste verjaardag groot,…erg groot. Niet enkel een hele resem verjaardagsconcerten staan op het programma, maar ook de publicatie van een verzamelalbum, een boek en er wordt zelfs gefluisterd over een documentaire. Alsof al deze verwennerijen nog niet genoeg zijn, komen er constant exclusieve remixen uit, die te downloaden zijn op http://www.ninjatunexx.net, zodat ook de echte muziekkenner aan zijn trekken komt. Is Ninja Tune voor jou onbekend terrein? Check dan zeker hun bekende, maar ook minder bekende artiesten, want de diversiteit biedt voor elk wat wils.
Als je wilt meegenieten van al deze feestvreugde raad ik je aan om zo snel mogelijk een bezoekje te brengen aan de AB ticket shop, aangezien de facebook-page reeds doet uitschijnen dat het verjaardagsconcert op 30 september binnen de kortste keren uitverkocht zal zijn

Album: Martyn – Great Lengths

Heb je de dubstep-hype bewust aan je voorbij laten gaan omdat je dacht dat dubstep “niets voor jou” was? Dan raad ik je aan om het debuut-album Great Lengths van de nederlandse producer Martyn eens te googlen. Jammer genoeg wordt er bij dubstep meteen gedacht aan Caspa, Rusko, Skream, wat inderdaad de grondleggers van dit genre zijn, maar het lijkt er soms op dat hun concurrentie met elkaar bestaat uit het maken van de diepste sub-bass of de hardste wobble. Deze veralgemening weerhoudt veel mensen ervan om zich te verdiepen in dit genre dat veel meer te bieden heeft dan bassen van minder dan 20 Hz. Een goed voorbeeld van dubstep die de kiem wordt gesmoord door dat stopcontactgeluid is de muziek van Martyn. Deze ex-drum’n’bass-producer is ongetwijfeld één van dubsteps meest diverse producers waardoor hij bewees dat dubstep niet altijd hetzelfde hoeft te klinken. Subtiele elektronica die speciaal gemaakt is om naar te luisteren (Wat! muziek om naar te luisteren?!). Laat dat geheadbang en die joint maar even achterwege want om dit album te appreciëren is nuchterheid en concentratie vereist. De nummers op Great Lenghts zijn stuk voor stuk uitgewerkt tot in het oneindige. Met dubstep als hoofdstraat, durven ze soms wel eens afslaan richting house, hiphop, funk en zelfs techno. Veelzijdig, maar toch samenhangend is het album van deze nederlander die een frisse wind laat waaien door de dubstep scene, ook al is er waarschijnlijk een orkaan nodig om beweging te krijgen in de vastgeroeste wobble-hype.

Heligoland

Massive Attack gaat nog lang niet met pensioen. Dat merkte ik toen ik 2 uitgelekte tracks beluisterde van hun album Heligoland, dat binnenkort zal verschijnen. De originaliteit is ver te zoeken,(Wat wil je, als je oneindig veel gekopieerd bent?) maar je merkt dat ze erbij waren toen de triphop is ontstaan en dat ze nog steeds weten hoe ze die moeten maken.

Massive Attack – Paradise Circus

Submotion orchestra

Zij die beweren dat dubstep enkel met met sequencing software, Plug-ins en hoogstens wat hardware synths of drumcomputers kan gemaakt worden, heeft duidelijk nog nooit van Submotion Orchestra gehoord. Deze liveband bestaande uit acht leden, ging de uitdaging aan om live dubstep te brengen, inclusief wobble-basses en 140 bpm beats. Je moet je ook weer niet verwachten aan benga & skream dubstep, Submotion onderscheidt zich door de soul-invloeden en de jazz-rhodes die het erg licht doen klinken, maar dit wil niet zeggen dat het aan ritme heeft moeten inboeten. In het begin is het even wennen wanneer je een trompet zich tussen de wobbles door hoort murwen, maar wanneer er een piano komt aandraven om zijn akoestische soortgenoot bijstand te leveren, begin je het plaatje te snappen. De sfeer doet denken aan de triphop van Nightmares On Wax en de Hiphop van Flying Lotus (maar dan zonder al die digitale computerdingen enzo), het was dan ook te verwachten dat warprecords terug te vinden is bij de “influencences” op hun myspace, gevolgd door Burial en Massive Attack, die eveneens niet als een verrassing komen. Aangezien het een relatief beginnende band is kan ik je enkel hun myspace aanbieden (ookal wordt er van deze muzieknetwerksite gezegd dat hij dood is), maar daarop kan je al hun tracks beluisteren.